Friday 29 January 2016

പുണ്യതീര്‍ത്ഥം

മഴമാഞ്ഞ മിഴികളില്‍ അറിയാതെ പിന്നെയും
പ്രണയത്തിന്‍ തീര്‍ഥം തുളുമ്പിയെന്നോ ?
എവിടയൊവെച്ചു മറന്നൊരീ മുഖമിന്ന് വെറുതെ-
നിന്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍ പൂത്തുവെന്നോ ?
വീണ്ടും ഒരുമാത്ര എന്നെ നീ ഓര്‍ത്തുവെന്നോ,
എന്‍റെ ഹൃദയത്തിന്‍ താളം അറിഞ്ഞുവെന്നോ.
മൊഴികളാല്‍ എരിയുന്ന കരളിന്‍ മുറിവുകള്‍
മിഴികളാല്‍ തഴുകാതെ പോയതല്ലേ .
നിനക്കായ്‌ മിടിച്ചോരാ ഹൃദയത്തിനൊരുപാതി
കാണാതെ മെല്ലെ അകന്നതല്ലേ.
വീണ്ടും ഓര്‍മ്മയില്‍ നമ്മള്‍ തളര്‍ന്നതെന്തേ ?
മിഴി, അറിയാതെ വീണ്ടും നിറഞ്ഞതെന്തേ ?
നിഴലില്‍ നിറങ്ങളെ തിരയുന്ന നാളില്‍ നീ
പരിഭവം ചുമ്മാ നടിച്ചതല്ലേ .
പ്രണയത്തിന്‍ ചില്ലകള്‍ തഴുക്കുന്ന ഹൃദയത്തിന്‍
അറിവോടെ കള്ളം പറഞ്ഞതല്ലേ .
വീണ്ടും മറവിയില്‍ എന്നെ തിരഞ്ഞതെന്തേ ?
അന്നേ ഓര്‍മ്മയില്‍ നമ്മള്‍ മരിച്ചതല്ലേ.
ഇനിയുമെന്‍ ആത്മാവില്‍ ഒരുവേള നീയൊരു
മഴയായ് കോരിചൊരിഞ്ഞുവെങ്കില്‍.
തോരാതെ പൊഴിയുന്ന കനവിന്‍റെ കുളിരില്‍
അറിയാതെ നാം സ്വയം മാഞ്ഞുവെങ്കില്‍.
തമ്മില്‍ ഓര്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞുവെങ്കില്‍,
നമ്മെ മറവിതന്‍ പുണ്യം പുണര്‍ന്നുവെങ്കില്‍ ........